آزمایش غربالگری آزمایش آنلاین

آزمایش غربالگری چیست

آزمایش غربالگری بارداری یکی از مهم ترین آزمایشهای دوران بارداری می‌باشد. آزمایش غربالگری ، مجموعه‌ای از بررسی‌های سونوگرافی و تست‌های آزمایشگاهی می‌باشد که در دوران بارداری در زمان‌های معین برای تشخیص ناهنجاری‌های جنین انجام می‌شود. آزمایش غربالگری بارداری می‌تواند مادر و کودک را از ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها حفظ نماید. این غربالگری‌ها احتمال ابتلای جنین به سندروم‌های ژنتیکی شایع کاهش می‌دهد. شایع‌ترین آن تریزومی 21 که به آن سندرم داون (مونگولیسم ) هم گفته می‌شود، است. آزمایش غربالگرى دوران بارداری کمک می‌کند تا ریسک ابتلا به این سه سندروم مشخص ‌شود و هم چنین نقص لوله عصبی و ناهنجاری‌های اصلی در جنین هم با غربالگری قابل تشخیص می‌باشد. دقت تشخیص تست‌های غربالگری 80%- 90% است. پس اصلا جای نگرانی نیست.

یک مشاور ژنتیک یا پزشک بالینی که بتواند معنی نتایج را توضیح دهد و در مورد پیگیری بیشتر گزینه‌هایی ارائه دهد، باید نتایج غربالگری را تفسیر کند. مهم است که به خاطر داشته باشید که آزمایش غربالگری مثبت همیشه به معنای تشخیص ناهنجاری‌های جنین نیست. بلکه نشان دهنده افزایش خطر است. تنها تعداد بسیار کمی از زنان با نتیجه مثبت آزمایشات سه ماهه اول دارای نوزادانی هستند که در واقع دارای اختلال کروموزومی هستند. در بارداری‌هایی که جنین دارای نقص کروموزومی است، مانند مواد کروموزومی اضافی که منجر به سندرم داون یا سندرم ادواردز می‌شود، سطوح PAPP-A کاهش می‌یابد، سطح hCG به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد و فضای گردن جنین بزرگتر از حد طبیعی است. در حالی که آزمایش غربالگری سه ماهه اول می‌تواند تقریباً 85 درصد از زنان دارای جنین مبتلا به سندرم داون و 75درصد از کسانی که مبتلا به سندرم ادواردز هستند را به درستی تشخیص دهد، حدود 5 تا 10 درصد از حاملگی‌های طبیعی نتیجه مثبت کاذب خواهند داشت. در صورت مثبت بودن تست غربالگری، آزمایشات قطعی‌تری برای تعیین و تایید تشخیص مورد نیاز است. اینها ممکن است شامل یک آزمایش تشخیصی مانند نمونه گیری از پرزهای کوریونی (CVS) در سه ماهه اول یا آمنیوسنتز در سه ماهه دوم باشد. در حالی که این دو روش از آزمایشات غربالگری دقیق‌تر هستند، اما تهاجمی نیز می‌باشند و خطر سقط جنین و خطر نادر جراحت را به همراه دارند.

اگر اینهبیین آ اندازه گیری نشود به آن تریپل مارکر (تست سه گانه ) می‌گویند. نیاز به ناشتا بودن یا آمادگی خاصی برای این آزمایش نیست و در هر ساعتی از شبانه روز می‌توان این آزمایش را انجام داد. اگر میزان هر چهار هورمون طبیعی باشند به احتمال 98 درصد جنین فاقد اختلالات و بیماری‌های مهم خواهد بود. به طور کلی، در هر ویزیت پزشک، آزمایش ادرار برای بررسی پروتئین و قند و علائم عفونت انجام می‌شود. پزشک یا پرستار وزن و فشار خون شما را نیز بررسی می‌کند. اندازه گیری شکم که به سرعت در حال رشد و صدای قلب نوزاد بسیار هیجان انگیز است. ارتفاع رحم (قد پایه) نیز اندازه‌گیری می‌شود. این به بررسی رشد کودک کمک می‌کند. ضربات قلب جنین: پزشک شما احتمالاً می‌تواند صدای قلب جنین را با استفاده از دستگاه سونوگرافی دستی بشنود. سونوگرافی: معمولاً در هفته 20 ارائه می‌شوند، اگرچه ممکن است در هر زمان از بارداری نیز انجام شوند. سونوگرافی ممکن است به دلایل مختلفی صورت گیرد، از جمله تأیید تاریخ زایمان، بررسی تعداد جنین، بررسی عوارضی مانند جفت سرراهی (یک جفت با ارتفاع پایین) یا کند شدن رشد جنین، یا تشخیص ناهنجاری‌هایی مانند شکاف کام. گاهی اوقات، اگر یافته‌های مشکوکی در مورد ناهنجاری ژنتیکی مشاهده شود، ممکن است به متخصص یا آزمایش ژنتیک ارجاع داده شوید. غربالگری گلوکز: این آزمایش معمولاً در هفته‌های 24 تا 28 انجام می‌شود، این یک آزمایش معمول برای شناسایی دیابت ناشی از بارداری است که می‌تواند منجر به متولد شدن نوزادان بسیار بزرگ، زایمان‌های دشوار و مشکلات سلامتی برای شما و نوزاد شود. این آزمایش سطح قند خون شما را یک ساعت پس از خوردن یک لیوان محلول مخصوص اندازه گیری می‌کند. اگر میزان قند خون بالا باشد، یک آزمایش تحمل گلوکز حساس تر نیز انجام می‌شود، که در آن با معده خالی محلول گلوکز می‌نوشید و خون شما در چند مرحله با صافله زمانی 2-3 ساعت جمع آوری می‌شود.